คุณคิดว่าอะไร คือข้อดี และอะไรคือข้อเสียของการดำรงชีพในชนบท ???

ถ้า เป็นไปได้คุณอยากอาศียอยู่ในชนบท หรือในเมืองเพราะอะไร??

คุณคิดว่าการอยู่ดีกินดี จะมีอยู่ในการดำรงชีพในชนบทหรือไม่???

 ในภาวะเศรษฐกิจในประเทศและของโลกที่ไม่แน่นอน  มีการแปรเปลี่ยนไปตามสิ่งเร้าต่างๆ  ไม่ว่าจะเป็นราคาน้ำมัน  อาหารการกินนานาชนิดหรือแม้กระทั่งสภาพการเมืองในประเทศในปัจจุบัน  ทำให้ประชาชนระดับรากหญ้าที่ส่วนใหญ่อยู่ในพื้นที่ภูมิภาคและชนบทนั้นจะต้องตระหนักและเตรียมรับมือต่อสถานการณ์ที่แปรผันอยู่ตลอดเวลานี้ให้ดี

        สิ่งสำคัญที่สุดและความต้องการของคนเราในช่วงที่มีชีวิตอยู่นั้นก็คือ  “การอยู่ดีกินดี”  ไม่ว่าจะเป็นชนชั้นใดหรือเชื้อชาติสัญชาติใดก็ตาม  ต่างมีความหวังตั้งใจที่จะเข้าไปสู่เป้าหมายดังกล่าวให้มากที่สุดหรือใกล้เคียงที่สุด  แต่ในสภาพความเป็นจริงแล้วมีคนบางส่วนเท่านั้นที่สามารถก้าวเข้ามาถึงจุดที่ว่า “อยู่ดีกินดี”  โดยสาเหตุหนึ่งที่ไม่สามารถก้าวมาถึงจุดนี้ได้ก็เพราะความไม่รู้จักพอ  การไม่รู้จักตัวเองอย่างถ่องแท้

 

คุณคิดว่าการดำรงชีพในชนบทต้องยากจนเสมอไปหรือไม่???

        ความจน กลายเป็น สิ่งที่ฝังอยู่ในตัวทุกคนแล้วว่า ต้องอยู่ในที่ที่ เป็นนอกเมือง ไม่ใช่ใน เมือง เพราะ ทุกคนคิดว่า นอกเมืองก็คือชนบท ชนบทก็คือสิ่งที่ไม่มีสิ่งที่อำนวยความสะดวก ใดๆทั้งสิ้น กินอนยู่ตามมีตามเกิด จนทำให้ คนทั่วไป คิดว่า คนที่อยู่ในชนบท มักจะเป็นคนจน เนื่องจากดูแค่องค์ประกอบภายนอก จากสิ่ง ที่เห็นและเป็นอยู่เท่านั้น  แล้วคุณละคิดว่า คนที่อยู่ในชนบท จะเป็นคนที่ยากจนเสมอไป หรือป่าว ????

       

คุณคิดว่าค่าครองชีพในการดำรงชีพในชนบท จะแตกต่างจากสังคมในเมืองหรือไม่ ???

       ใน สังคมเมืองและสังคมชนบทย่อมมีความ เจริญที่แตกต่างกันออกไป ในเมืองย่อมเจริญ กว่า จะซื้อหาสิ่งของใดๆ ก็ซื้อหาได้ตามสะดวก ซึ่งต่างจากในชนบทจะซื้อหาอะไรก็ซื้อยาก มีแต่ของไม่ทันสมัย ที่กิน ที่อยู่ก็ต่างจากในเมือง คำว่าทันสมัยกับ ไม่ทันสมัย นี้ ค่า กินค่าอยู่จะแตกต่างกันหรือ ว่าค่ากินค่าอยู่ ค่า ใช้จ่ายในการดำรงชีวิตจะไม่แตกต่างกัน  อยู่ในเมืองจะเสียเยอะกว่า อยู่ชนบทหรือเปล่า หรือว่า อยู่ ในชนบทจะเสียเยอะกว่าในเมืองหรือเปล่าแล้วคุณละ  คุณคิดว่าระหว่างค่าครองชีพในเมืองกับ ชนบทจะแตกต่างกันหรือว่าเท่ากัน ???

คุณคิดว่าการดำรงชีพในชนบทจะมีความสุขมากน้อยเพียงใด

  ความสุขที่ยั่งยืนไม่ได้อยู่ไกลจนถึงขนาดต้องวิ่งตาม ทุกอย่างอยู่ที่ใจ เพียงแค่เก็บเกี่ยวและเดินช้า ๆ  เพื่อลองฟังเสียงหัวใจเต้นดูบ้าง ชีวิตที่  ฟูฟ่าที่ว่าดีนักหนานั้น ไม่ใช่วิถีดีที่เหมาะสมอย่างยั่งยืนแต่อย่างใด สุขแบบตูมตามครั้งเดียว แล้วหาไม่ได้อีกเลยตลอดชีวิต หรือจะสู้สุขทีละนิด แต่สุขนาน ๆ ได้  ปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตที่เคยหรูหรา มาสู่วิถีสามัญที่ยั่งยืนดีกว่า....




       

คุณคิดว่า การดำรงชีพในชนบทเป็นการดำรงชีพแบบ พอเพียงหรือไม่ ??

ชีวิตแบบพึ่งพาและพอเพียง มิใช่พึ่งพิงและไม่เพียงพอ

           ความสุขในชีวิตของคนทำงานไม่ได้ขึ้นอยู่กับตำแหน่งหน้าที่การงานหรือระดับเงินเดือน แต่ขึ้นอยู่กับว่าคนๆนั้นมีความรู้เท่าและตามทันจิตใจของตัวเองได้มากน้อยเพียงใดมากกว่า คนทำงานทุกคนจะมีทั้งความสุขและความทุกข์คละเคล้ากันไป ไม่ใช่ว่าคนระดับล่างจะมีแต่ความทุกข์เพียงอย่างเดียว ไม่ใช่ผู้บริหารระดับสูงจะมีแต่ความสุขความอย่างเดียว ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับว่าใครรู้จักคำว่าพอเพียงมากกว่ากัน ตอนเราเริ่มทำงานใหม่ๆ เราคิดว่าถ้าเงินเดือนมากพอๆกับหัวหน้าของเราในตอนนั้น เราน่าจะมีความสุขและเพียงพอ แต่เมื่อเวลาผ่านไปเราได้เงินเดือนพอๆกับเงินเดือนหัวหน้าหรืออาจจะมากกว่า แต่ทำไมเรารู้สึกว่ามันยังไม่ค่อยพออีกเหมือนเดิม เราเคยหวังว่าถ้าได้เป็นผู้จัดการเราน่าจะทำงานอย่างมีความสุขมากขึ้น แต่เมื่อเป็นแล้วยังตอบไม่ได้เต็มปากเต็มคำว่าสุขหรือทุกข์

         ความไม่รู้จักพอของเรานี่เองจะนำเราไปสู่ความทุกข์ การไขว่คว้าในสิ่งที่ไม่ใช่สาระที่แท้จริงในชีวิต บางคนทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งเงินทองและความร่ำรวย บางคนทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งความรัก บางคนทำทุกวิถีทางที่จะให้ตัวเองดูดี หรือมีความก้าวหน้าในอาชีพการงาน ชื่อเสียงทางสังคม โดยที่ไม่รู้ว่าสิ่งที่ได้มานั้นเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับชีวิตหรือไม่มากน้อยเพียงใด สักแต่ต้องการและต้องไขว่คว้าให้ได้มาก่อนเท่านั้น